Bismillah pembuka bicara, hari raya dah masuk hari yang kedua. Saya pun takdelah berperasaan sangat untuk beraya. Biasa-biasa jek.. UTM KL ngan UTM Skudai cuti raya seminggu. Naik cuti nanti banyak test yang menanti, tapi hati ni takde nak beraya sangat, nak tumpu stadi untuk test pun tak jugak. Semalam cam biase, kami sekeluarga akan berangkat dari Seremban ke Klang. Biasanye hari first pergi beraya kat rumah Cik Ngah ngan Nenek Uteh. Hari ni takde keluar ke mana-mana, duduk rumah nenek je. Ada masa terluang ni, nak la cerita sikit pasal apa yang saya dapat daripada menelaah buku "Pengaruh Pemikiran Assyahid Sayyid Qutb Terhadap Gerakan Islam di Malaysia" tulisan Mohamad Fauzi Zakaria yang baru je habis dibaca pada hari terakhir Ramadhan hari tu (buku pinjam je).
Masa mula-mula saya baca buku ni, ada diterangkan tentang latar belakang Sayyid Qutb. Saya tersangat kagum bila baca bagaimana Sayyid Qutb dididik sejak kecil, beliau dah hafal Al-Quran masa berumur 10 tahun. Sebab tu Sayyid Qutb boleh jadi seorang yang sangat hebat bila dah besar. Semasa beumur 15 tahun, beliau telah melanjutkan pelajarannya ke Mesir dan menetap bersama pak ciknya. Sayyid Qutb lebih dikenali sebagai seorang penulis sebelum beliau menyertai Jemaah Ikhwanul Muslimin. Jadi, memang banyak karya yang dah diterbitkan. Lagilah suasana kat Mesir pada masa tu memang suasana orang suka membahaskan serta mengkritik karya-karya. Masing-masing ada pengaruhnya sendiri. Sayyid Qutb pun tak ketinggalan jugak mengetengahkan karya beliau.
Kalau nak tahu lebih lagi kenalah baca sendiri buku ni. Memang sangat best! (maybe sebab buku ni memang ngam dengan jiwa saya yang bersifat haraki). Bila dibaca pemikiran Sayyid Qutb mengenai masalah umat, susah nak ditolak pemikiran beliau sebab daripada penjelasan dan hujah serta dalil yang digunakan, terus terang saya cakap, saya membenarkan segala apa yang telah ditulis oleh beliau. Dan saya benarkan apa yang diterangkan bukan hanya taqlid (mengikut) semata-mata ataupun sebab saya fanatik dengan Sayyid Qutb, tapi sebab berdasarkan hujah dan dalil daripada Al-Quran dan As-Sunnah yang dikemukakan membuatkan saya akui kebenaran kata-katanya.
Pemikiran Sayyid Qutb lebih memfokuskan soal Aqidah. Semua masalah orang tak amalkan Islam sepenuhnya daripada rakyat sampailah kepada kerajaan, semuanya disebabkan orang-orang Islam sendiri mempunyai masalah aqidah. Saya tahu, ramai yang dah tahu pasal benda ni. Tapi bila diterangkan dengan lebih mendalam mengenai pecahan-pecahan tauhid, kadang-kadang saya pun tak terfikir dan saya rasa orang lain pun tak terfikir apa yang dikatakan Sayyid Qutb dalam buku ni. Okay, saya akan terangkan.
Yang selalu kita dah tahu, dah belajar secara teori sebelum ni, tauhid dibahagikan kepada 3; Tauhid Rububiyyah, Tauhid Uluhiyyah dan Tauhid Asma' Wa Sifat. Tauhid Rububiyyah ialah beri’tiqad bahawa Allah SWT bersifat Esa, Pencipta, Pemelihara dan Tuan sekelian alam. Tauhid Uluhiyyah pula ialah menjadikan Allah SWT sahaja sebagai sembahan yang sentiasa dipatuhi.
Abu A'la Al-Maududi membahagikan pemahaman mengenai definisi Rabb (Rububiyyah) dari segi bahasa kepada:
1. Pendidik dan penjaga
2. Penjaga dan pengawas
3. Ketua tempat mengadu dalam masyarakat
4. Ketua yang ditaati, yang memiliki hukum dan berkuasa melaksanakannya
5. Raja dan Yang di-Pertuan
Kita juga ketahui daripada apa yang kita pelajari time sekolah-sekolah dulu, yang membezakan kita (Muslim) dan Kafir ialah dari segi Tauhid Uluhiyyah iaitu percaya bahawa Allah sahaja yang patut disembah dan patut dipatuhi.
Secara generalnya, apa yang kita faham berdasarkan definisi Uluhiyyah di atas ialah soal mengabdikan diri kepada Tuhan yang satu, berkaitan dengan solat, puasa, pakaian dan sebagainya (lebih kepada menyentuh soal cara kita beribadah - 'Ubudiyyah). Tapi, yang menjadi fokus utama Maududi dan Sayyid Qutb ialah berkenaan dengan Uluhiyyah. Apa yang dirungkaikan adalah perkara yang biasa kita tak sedar dalam kehidupan seharian kita - konsep Al-Hakimiyyah dalam Tauhid Uluhiyyah. Konsep Al-Hakimiyyah Allah SWT menyentuh tentang hak Allah dalam menentukan hukum dan sistem perundangan manusia sebagai hamba dan makhluk-Nya.
Muhammad Al-Ghazali menyatakan keyakinan terhadap La Ilaha Illallah bermakna tidak ada suatu pun di alam ini berhak menduduki tempat Ubudiyyah melainkan Allah. Bagaimanapun, katanya, kebanyakan manusia lupa terhadap hakikat ini dengan tidak memberikan pengabdian setulusnya kepada Allah. Beliau juga mengatakan kesyirikan yang berlaku di kalangan Musyrikin Arab ataupun Nasara ialah dari sudut Uluhiyyah. Mereka tidak mengingkari hak Allah sebagai penguasa yang mencipta dan pemberi rezeki tetapi syirik kerana menolak asas Uluhiyyah iaitu hak menerima pengabdian semutlaknya tanpa sekutu.
Menurut Abu Bakar Al-Jaza'iri, Tauhid Al-Uluhiyyah juga adalah Tauhid Al-Ibadah. Ini adalah bahagian terpenting di dalam aqidah kerana ia adalah kemuncak kepada Tauhid Rububiyyah dan Asma' Wa Sifat. Tanpa pengesaan Uluhiyyah, Tauhid Rububiyyah dan Asma' Wa Sifat tidak bererti sama sekali. Tauhid Uluhiyyah ialah mengesakan Allah dari sudut ibadah, di mana seluruh apa yang disyariatkan oleh Allah mestilah diterima dengan penuh pengabdian.
Sementara Yusuf Al-Qardhawi pula dalam Haqiqah Al-Tawhid, mengatakan bahawa Tauhid Uluhiyyah ialah mengesakan Allah dari sudut pengabdian, ketundukan dan ketaatan semutlaknya. Tidak akan terlaksana tuntutan Al-Tauhid tanpa dilaksanakan Tauhid Uluhiyyah.
Abu A'la Al-Maududi, dalam Al-Mustalahat Al-Arba'ah fi Al-Quran mengatakan bahawa Al-Ilahiyyah dari sudut bahasa Arab berasal daripada perkataan Ilah. Al-llah menurut beliau bermakna Al-Ma'bud. Sedangkan intipati kepada persoalan dan hak Uluhiyyah ialah Al-Sultan. Ia bermakna kuasa yang mendaulat sama ada dari sudut sumber tertinggi yang menguasai hukum dan peraturan alam, ataupun hukum dan peraturan di dunia yang menuntut ketaatan daripada manusia.
Tauhid Uluhiyyah atau Ubudiyyah bagaimanapun diperluaskan skopnya oleh Sayyid Qutb kepada soal-soal Hakimiyyah dan Tasyri'. Persoalan-persoalan ini merupakan perkara baru di dalam perbahasan ilmu Tauhid. Ia pertama kali dibincangkan secara terbuka dan meluas oleh Maududi dalam bukunya Al-Mustalahat Al-Arba'ah fi Al-Quran.
Masa mula-mula saya baca buku ni, ada diterangkan tentang latar belakang Sayyid Qutb. Saya tersangat kagum bila baca bagaimana Sayyid Qutb dididik sejak kecil, beliau dah hafal Al-Quran masa berumur 10 tahun. Sebab tu Sayyid Qutb boleh jadi seorang yang sangat hebat bila dah besar. Semasa beumur 15 tahun, beliau telah melanjutkan pelajarannya ke Mesir dan menetap bersama pak ciknya. Sayyid Qutb lebih dikenali sebagai seorang penulis sebelum beliau menyertai Jemaah Ikhwanul Muslimin. Jadi, memang banyak karya yang dah diterbitkan. Lagilah suasana kat Mesir pada masa tu memang suasana orang suka membahaskan serta mengkritik karya-karya. Masing-masing ada pengaruhnya sendiri. Sayyid Qutb pun tak ketinggalan jugak mengetengahkan karya beliau.
Kalau nak tahu lebih lagi kenalah baca sendiri buku ni. Memang sangat best! (maybe sebab buku ni memang ngam dengan jiwa saya yang bersifat haraki). Bila dibaca pemikiran Sayyid Qutb mengenai masalah umat, susah nak ditolak pemikiran beliau sebab daripada penjelasan dan hujah serta dalil yang digunakan, terus terang saya cakap, saya membenarkan segala apa yang telah ditulis oleh beliau. Dan saya benarkan apa yang diterangkan bukan hanya taqlid (mengikut) semata-mata ataupun sebab saya fanatik dengan Sayyid Qutb, tapi sebab berdasarkan hujah dan dalil daripada Al-Quran dan As-Sunnah yang dikemukakan membuatkan saya akui kebenaran kata-katanya.
Pemikiran Sayyid Qutb lebih memfokuskan soal Aqidah. Semua masalah orang tak amalkan Islam sepenuhnya daripada rakyat sampailah kepada kerajaan, semuanya disebabkan orang-orang Islam sendiri mempunyai masalah aqidah. Saya tahu, ramai yang dah tahu pasal benda ni. Tapi bila diterangkan dengan lebih mendalam mengenai pecahan-pecahan tauhid, kadang-kadang saya pun tak terfikir dan saya rasa orang lain pun tak terfikir apa yang dikatakan Sayyid Qutb dalam buku ni. Okay, saya akan terangkan.
Yang selalu kita dah tahu, dah belajar secara teori sebelum ni, tauhid dibahagikan kepada 3; Tauhid Rububiyyah, Tauhid Uluhiyyah dan Tauhid Asma' Wa Sifat. Tauhid Rububiyyah ialah beri’tiqad bahawa Allah SWT bersifat Esa, Pencipta, Pemelihara dan Tuan sekelian alam. Tauhid Uluhiyyah pula ialah menjadikan Allah SWT sahaja sebagai sembahan yang sentiasa dipatuhi.
Abu A'la Al-Maududi membahagikan pemahaman mengenai definisi Rabb (Rububiyyah) dari segi bahasa kepada:
1. Pendidik dan penjaga
2. Penjaga dan pengawas
3. Ketua tempat mengadu dalam masyarakat
4. Ketua yang ditaati, yang memiliki hukum dan berkuasa melaksanakannya
5. Raja dan Yang di-Pertuan
Kita juga ketahui daripada apa yang kita pelajari time sekolah-sekolah dulu, yang membezakan kita (Muslim) dan Kafir ialah dari segi Tauhid Uluhiyyah iaitu percaya bahawa Allah sahaja yang patut disembah dan patut dipatuhi.
Secara generalnya, apa yang kita faham berdasarkan definisi Uluhiyyah di atas ialah soal mengabdikan diri kepada Tuhan yang satu, berkaitan dengan solat, puasa, pakaian dan sebagainya (lebih kepada menyentuh soal cara kita beribadah - 'Ubudiyyah). Tapi, yang menjadi fokus utama Maududi dan Sayyid Qutb ialah berkenaan dengan Uluhiyyah. Apa yang dirungkaikan adalah perkara yang biasa kita tak sedar dalam kehidupan seharian kita - konsep Al-Hakimiyyah dalam Tauhid Uluhiyyah. Konsep Al-Hakimiyyah Allah SWT menyentuh tentang hak Allah dalam menentukan hukum dan sistem perundangan manusia sebagai hamba dan makhluk-Nya.
Muhammad Al-Ghazali menyatakan keyakinan terhadap La Ilaha Illallah bermakna tidak ada suatu pun di alam ini berhak menduduki tempat Ubudiyyah melainkan Allah. Bagaimanapun, katanya, kebanyakan manusia lupa terhadap hakikat ini dengan tidak memberikan pengabdian setulusnya kepada Allah. Beliau juga mengatakan kesyirikan yang berlaku di kalangan Musyrikin Arab ataupun Nasara ialah dari sudut Uluhiyyah. Mereka tidak mengingkari hak Allah sebagai penguasa yang mencipta dan pemberi rezeki tetapi syirik kerana menolak asas Uluhiyyah iaitu hak menerima pengabdian semutlaknya tanpa sekutu.
Menurut Abu Bakar Al-Jaza'iri, Tauhid Al-Uluhiyyah juga adalah Tauhid Al-Ibadah. Ini adalah bahagian terpenting di dalam aqidah kerana ia adalah kemuncak kepada Tauhid Rububiyyah dan Asma' Wa Sifat. Tanpa pengesaan Uluhiyyah, Tauhid Rububiyyah dan Asma' Wa Sifat tidak bererti sama sekali. Tauhid Uluhiyyah ialah mengesakan Allah dari sudut ibadah, di mana seluruh apa yang disyariatkan oleh Allah mestilah diterima dengan penuh pengabdian.
Sementara Yusuf Al-Qardhawi pula dalam Haqiqah Al-Tawhid, mengatakan bahawa Tauhid Uluhiyyah ialah mengesakan Allah dari sudut pengabdian, ketundukan dan ketaatan semutlaknya. Tidak akan terlaksana tuntutan Al-Tauhid tanpa dilaksanakan Tauhid Uluhiyyah.
Abu A'la Al-Maududi, dalam Al-Mustalahat Al-Arba'ah fi Al-Quran mengatakan bahawa Al-Ilahiyyah dari sudut bahasa Arab berasal daripada perkataan Ilah. Al-llah menurut beliau bermakna Al-Ma'bud. Sedangkan intipati kepada persoalan dan hak Uluhiyyah ialah Al-Sultan. Ia bermakna kuasa yang mendaulat sama ada dari sudut sumber tertinggi yang menguasai hukum dan peraturan alam, ataupun hukum dan peraturan di dunia yang menuntut ketaatan daripada manusia.
Tauhid Uluhiyyah atau Ubudiyyah bagaimanapun diperluaskan skopnya oleh Sayyid Qutb kepada soal-soal Hakimiyyah dan Tasyri'. Persoalan-persoalan ini merupakan perkara baru di dalam perbahasan ilmu Tauhid. Ia pertama kali dibincangkan secara terbuka dan meluas oleh Maududi dalam bukunya Al-Mustalahat Al-Arba'ah fi Al-Quran.
"Mereka mengambil pendeta-pendeta dan paderi-paderi mereka sebagai tuhan-tuhan selain Allah. Begitu juga Al-Masih putera Maryam. Sedangkan mereka tidak diperintahkan mengabdikan diri kepada Ilah (tuhan) yang Esa. Tiada Ilah (tuhan) melainkan Dia."
(At-Taubah : 31)
"Apakah kamu tidak melihat orang yang menjadikan nafsunya sabagai Ilah (tuhan)."
(Al-Jatsiah: 23)
"Apakah mereka mempunyai sekutu-sekutu yang mensyariatkan kepada mereka dalam perkara yang tidak diizinkan oleh Allah."
(Asy-Syura: 21)
Maududi menyatakan di dalam ayat-ayat ini terdapat sebutan Ilah dan Syuraka' (sekutu-sekutu) sebagai menggantikan Ilah. Ilah yang dimaksudkan di sini bukan merujuk kepada Tuhan yang berkuasa memberi manfaat dan mudharat, teteapi Ilah dalam konteks menerima perintahnya sebagai Syariah, memerintah dengan perintahnya dan mencegah dengan tegahannya. Begitu juga mengikutinya dalam menentukan halal dan haram dan mendakwa mereka (Ilah) mempunyai hak ke atas perkara-perkara tersebut.
Mengenal kondep syirk yang terdapat dalam ayat-ayat tersebut adalah syirik kepada Allah dan sudut Uluhiyyah. Ayat-ayat ini jelas menunjukkan bahawa orang-orang yang menerima apa yang diciptakan oleh seseorang ataupun sekumpulan manusia daripada undang-undang ataupun syariah ataupun garis panduan, sebagai undang-undang yang sah, sedang ia tidak berdasarkan kepada perintah Allah, sesungguhnya orang-orang yang menerimanya itu telah syirik kepada Allah dari sudut Uluhiyyah - Al-Hakimiyyah.
"Katakan, wahai ahli Kitab, marilah semuanya berpegang kepada satu kalimat yang sama antara kami dan kamu. Jangan kita mengabdikan diri melainkan kepada Allah. Jangan kita syirk kepada-Nya dengan sesuatu. Dan jangan kita menjadikan antara satu dengan yang lain tuhan-tuhan (Arbaban) selain dari Allah."
(Ali Imran: 64)
Maksud "jangan kita menjadikan antara satu dengan yang lain tuhan-tuhan selain dari Allah" di sini bukan sekadar larangan daripada menyembah manusia, tetapi turut bermakna jangan kita patuh dan taat kepada undang-undang yang ditetapkan oleh manusia yang bertentangan dengan Hakimiyyah dan Tasyri' Allah.
"Apakah kamu akan membiarkan Musa dan kaumnya melakukan kerosakan di muka bumi meninggalkan kamu dan Ilah (tuhan) kamu."
(Al-A'raaf: 127)
"Wahai para pembesar, aku tidak mengetahui Ilah (tuhan) yang lain bagi kamu selain dariku."
(Al-Qasas : 38)
"Jika kamu menyembah Ilah (tuhan) yang lain selain dariku kamu akan kami penjarakan."
(Asy-Syu'araak : 29)
Maududi menerangkan, ayat-ayat ini menjelaskan bahawa Firaun bukan mendakwa hak Uluhiyyah yang menciptakan alam ini dan mentadbirkannya. Begitu juga dia tidak menafikan kewujudan tuhan selain daripada dirinya. Sebaliknya kenyataan-kenyataan Firaun dan pembesar-pembesarnya lebih bersifat politik kebangsaan yang sempit. Mereka sebenarnya mengetahui hakikat Allah yang sebenar sejak Yusuf a.s memerintah Mesir di zaman sebelumnya. Berdasarkan kepada sejarah mereka memahami bahawa apabila mereka menerima seruan Musa a.s bermakna mereka akan menyerahkan kuasa politik kepada Bani Israel sebagaimana yang berlaku di zaman Yusuf a.s memerintah Mesir dahulu. Ini memandangkan seruan Musa a.s bukan hanya terbatas kepada Rububiyyah dari sudut Allah pencipta alam sahaja, tetepi juga dari sudut bahawa Allah adalah pemilik sebenar kepada hak menentukan suruhan dan tegahan, yang mempunyai kuasa sebenar dari sudut politik dan pemerintahan.
Gitulah dia ye, mungkin pembaca semua dapatlah view apa yang nak disampaikan melalui pembacaan buku ni. Alhamdulillah, pada saya banyak ilmu yang dah saya dapat bila baca buku ni. Banyak benda yang saya tak tahu jadi tahu. Sebenarnya banyak lagi penjelasan dalam buku ni yang merungkai banyak persoalan yang sering terngiang-ngiang dalam benak fikiran kita.
Bila dah habis baca buku ni barulah saya faham kenapa kita perlu menentang kerajaan kita, kenapa PAS tak boleh bergabung dengan UMNO, tapi boleh bergabung dengan PKR ngan DAP, baru saya faham kenapa PAS buat macam tu dan macam ni, kenapa Anwar Ibrahim buat macam ni... Banyaklah lagi! Tak rugi baca. Jadi, marilah sama-sama kita baca buku Pengaruh Pemikiran Assyahid Sayyid Qutb Terhadap Gerakan Islam Di Malaysia. InsyaAllah banyak input yang kita akan dapat....
Wallahua'lam Bissowab.
P/s: Politik dengan kehidupan seharian tak boleh dipisahkan
Ditulis oleh: Umar
Gitulah dia ye, mungkin pembaca semua dapatlah view apa yang nak disampaikan melalui pembacaan buku ni. Alhamdulillah, pada saya banyak ilmu yang dah saya dapat bila baca buku ni. Banyak benda yang saya tak tahu jadi tahu. Sebenarnya banyak lagi penjelasan dalam buku ni yang merungkai banyak persoalan yang sering terngiang-ngiang dalam benak fikiran kita.
Bila dah habis baca buku ni barulah saya faham kenapa kita perlu menentang kerajaan kita, kenapa PAS tak boleh bergabung dengan UMNO, tapi boleh bergabung dengan PKR ngan DAP, baru saya faham kenapa PAS buat macam tu dan macam ni, kenapa Anwar Ibrahim buat macam ni... Banyaklah lagi! Tak rugi baca. Jadi, marilah sama-sama kita baca buku Pengaruh Pemikiran Assyahid Sayyid Qutb Terhadap Gerakan Islam Di Malaysia. InsyaAllah banyak input yang kita akan dapat....
Wallahua'lam Bissowab.
P/s: Politik dengan kehidupan seharian tak boleh dipisahkan
Ditulis oleh: Umar
0 comments:
Post a Comment